Sakın Şiiri - Yunus Akkale

Söz vermez sahibe gerçekten küskün
Kuşa döndü mazlum göçebe sökün
Her türlü iftira etekten dökün
Kanma her zaman ihanete sakın

Kim tutarda saklar özünde közü
Sır versen saklar mı dilinde sözü
Yetinmez enginle yüksekte gözü
Güvenme hayalden azamete sakın.

Arbede marbede kullan taşları
Kuruya kat da yakıver yaşları
Ürküt kargayı da çaylak kuşları
Aldırma her zaman zahmete sakın.

Çık perde ardından göster kendini
Makamı rütbede paradır dini
Şeytanı aldatır oynatır cini
Şaşma fitnede kehanete sakın.

Burnundan getir de emdiği sütü
Beyzade bunlarda gerisi kötü
Kırışmaz pantol, bıçak sırtı ütü
Hak yok, inanma asalete sakın.

Siyonist’ten akıl alır dersini
Alim doğru düşünür o tersini
Kirletme tertemiz ilim kürsünü
Aldırma böyle cehalete sakın.

Tutmaz oyun içte erik kurusu
Oyunda hile var tutmaz doğrusu
Bin yıl öterken ötmez borusu
Çomak sokma hâkimiyete sakın.

Kartal, kuzgun tünerde yalçın kaya
Varis çıkmasın her zaman ki paya
Gelenler giderde bilin ki yaya
Düşme evveli zahmete sakın.

Öyle bir zurna ki; türlü havada
Asil işi alet eder davada
Bir damla su deniz olur kovada
Açık işler, düşme ispata sakın.

22 Nisan 2008 Kahramanmaraş