Sakillikten Sakinliğe Şiiri - Doruk Aybe ...

Seni düşündüm yine.
Gece acılarını kusmuş, beyaz hayallerim üzerimde
Kirlendi hayatım, kirlenmiş her anım.
Bakir kalan maviye, bir yol açmışlar gibi,
Çullandı sözlerin hep bir ağızdan üzerime.

"Koştuğun yeryüzü kadar temizsin, elbet kirleneceksin.
Güneşi bekleyip, geceyi içinde dindireceksin.
Kalabalıkta kalacak, sesleri dinleyeceksin.
Hissettiğinde uyanacak ve tamam diyeceksin".

Üzüldüm bir an ve düşündüm yine.
Habersiz şehir insanı, dizilmiş sıra sıra iplere
Caddeler kurulu panayır, herkes birbirini izlemekte.
Gökyüzü ağlarken pişmanlıklar üzerine
Yine bir söz çalındı kulaklarımdan ciğerime.

“Vardığında ruh sakillikten, sakinliğe
Uçtu rüzgarlarım, çocuk dizlerimin dibine.
Radyoda çalan: Anladım ki hiç kimse sen değil!
Anladım bende! Dün olmadın, yarın yine sızınla uyanacağım.”