Kıl çoraplarda parmak uçlarım gıdıklanıyor, saki...
Ellerim ölüm soğukluğuyla dokunuyor yokluğuna...
sensizlik mihenk taşı, yalnızlığım kuruş kuruş...
Saki, sen sessiz eriyen bir mum.
Saki ben, aksinde titreyen gölge.
Saki senin rüzgarın yönsüz.
Saki benim yönüm sen...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




kursundur OL kalem
dokturmus ki yazar
dil OL dil/dir doner
dalgasidir yuregin
gunesten isik derer
sozu kadeh yapmis
makaminda çalar
..soyler
ses seSi ile
mest eder MEST insani NEY/ler
..mahzeninde dem dem soz eder
dusunur durur yaratir kalkar bilgeler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta