Saki Şiiri - Perihan Baykal

ağulu baldıran, kadehimde
bulutları söküp doladığım
dilek ağacı. ah nasıl tatlı
y/ağıyorsun. kara savat işi
göğsümün sütresine

dönüyor başım, başımda
yalaz/kanat yangın kuşları
-öyle s u s u y o r u m ki-
kuruyor dilim güneşte
bir dilim ekmek gibi
şarapla ıslıyorum sözcükleri

güneşi öpüp öpüp ağzından
damağımda sıcak turunç tadı
çıkıp çıkıp giriyorum yeniden
kuyu karası gözlerine

saki, doldur boşalan kadehimi
öyle sağ ki sütünü göğün
sağalayım… yalayıp suyunu
patlasın toprağımın kıracında
pıtrak arsız püren çiçeği
ko damarlarımda aksın Lethe

-sahi, kimsin sen?