Saki Şiiri - Hamza Mamaş

Dur saki...
Doldurma, dalmışlığıma aldanıp.
İçimde ateşle buzun dansı var, seyrediyorum.
Dargın ölenlerdendir hüznüm.
Dünyayı kâr sayanlar görüyorum.
Yavaş-yavaş doldur saki.

Dur saki...
Bezmişliğime,
Bitkinliğime,
Ümitsizliğime çöreklenme.
Dağılıp, dağıtmış değilim.
Eyleniyorum genç gibi.
Özlemiyor değilim dünümü.
Yavaş-yavaş doldur saki.
Sendeyim, seninleyim bu akşam.

Ağlamaklı olursam aldırma.
Kahkalarımda saklıdır hüznüm.
Zıtlıklarıma ayarla kendini.
Zayıf yanlarımı ganimet görme.
Yavaş-yavaş doldur saki.
Bir ömrü bir kadehe sığdırır gibi.

Uğultusunsa uyuduğum ormanlara özlemim.
Yokluğuna üzüldüğüm canlar var.
Savrulup kalmama aldırma.
Yavaş-yavaş doldur saki.
Sanki hiç yaşamamışım,
Say ki hiç ayrılmamışım.
Say ki seni yeni tanımışım.

Saki...
Gönlümde olup bitiyor herşey.
Alıp götürüyor rüzgar güllerini fırtınalar.
Eğlencelerı sindiriyor soğuk havalar.
Yavaş-yavaş doldur saki...
İnsanlar görüyorum üzgün.
Seleler dolduruyor gül yüzlü çocuklar arka sokak pazarlarında.
Işıga özlemle yok oluyor insanlar.
Yanmak için büyüyor tüm ormanlar.
Yavaş-yavaş doldur saki...

Bu, bu günkü iş değil.
Sırası değil sarhoşluğun.
Dünden bugüne geçiyorum.
Geceyi de, sabahı da yaşayacağım.
Yeni geldim say.
Yeni tanıdın.
Yavaş-yavaş doldur saki.