Sakat Düşlerim Şiiri - Gökdemir Elvan

Yapa yalnızım...
kalemsiz,kelamsız,sessizim
bir vurguna evet diyor yüreğim
bin vurgun selam duruyor
gebe kalıyor acı
yeni doğan yeisleri kundaklıyor
o büyüdükce ben kücülüyorum
ben küçüldükce yasemenler soluyor
ve sonra bir sızı cıkagelior ansızın
alıp götürüyor tüm ızdırabımı
ben hiçliğimle kalakalıyorum
acısız,umutsuz,kararsız

biliyorum,
hiiç yıldız bayramı olmayacak gecelerimin
ağrıyan yanımla kabul etmeyecek beni
bindiğim vapur
gidemeyeceğim taşıyamayınca bu kenti
olmuyan şehirlere
mutluluk rüyasıyla kapanmış gözlerime
sakat düşler peydahlıyacağım
ve terkedip bir camii avlusuna
kalamayacağım
bir sabah... saat gece
yersiz,yurtsuz,çaresiz

sus payı kaldıkca gülüşlerime
meryem gibi belki hiç konuşmayacağım
malayani bataklığında
ne acımı anlatayım artık
ne beni anlasınlar
neye yarar!
hangi dala attımsa elimi
kuş cığlıkları
ve hangi söze başladımsa
noktasız,virgülsüz,harfsiz

istemiyorum artık
ne bir gülüş ne bir su
yeşermek için güneşte gerekmiyor
dehlizler içinde bir güvercinim
kanatlarım kan gölü
hangi menzil seninki
ac kapıları
yalvarırım Allah'ım
güneşi görmek değil dileğim
bir hasretki kapladı içimi
süt çocuğu yüreğim
hangi süslü mutluluk avutur beni,
hangi pejmürde boş vermişlikler
firak ağlıyor,vuslat kanıyor
amelsiz,visalsiz,sensiz


''bırakma elimi bırakma ki sana geleyim ''

Elvan Gökdemir
(yuregimnereye)