İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
DESTAN BU IŞIK BU NE DİYELİM RAHMETLE ANARIZ...
Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya! ..
NE MUHTEŞEM BİR ANLATIM.
SAKARYA kelimesinin yerine TÜRKİYE koyup yeniden okuyun.
Seni okumak ve anlamak Üstad… Düşünmek… Yazdıklarını ve neler hedeflediğini düşünmek…
Ruhun şad olsun çilekeş insan!
Şiir dediğin böle oluuur böle oluuur böle oluuuur.
Üstad dediğin bööle olur bööle olur bööle olur.
Memleketimin türküsünü çok seviyorum. Çok güzel şiir.
işte kelimelerin kıfayesız kaldığı an
Necip Fazıl hayatım boyunca örnek aldığım ve alacağım bir insandır.
Güzel şiir tebrikler üstada...
Ah .. Ahhh . Şimdi ne denir bu şiire.
Muhteşem desek hak ettigi payı verebilirmiyiz acaba .
Üstad, üstad olduğunu yine göstermiş......
Bu şiir ile ilgili 686 tane yorum bulunmakta