Sapanca denince ben, birkaç şey hatırlarım,
İçinde şehir yatan, önce o mavi gölü,
Sonra sisler altında, özlemle anımsarım,
İçinde derecikler, o güzelim Kurtköy ' ü,
Kurallara boş veren, göl kenarı o kızı,
Gözleri sağda solda ve ağzında sakızı,
Ellerimiz buluştu, bir köprücük yanında,
Kurtuluştu ayrılık, bırakmadan bir sızı...
Bir Sonbahar mevsimi, tatlı sulu meyvalar,
O şirin istasyonda, halime gülen raylar,
İki çocuk habersiz, sevda denilen şeyden,
Şimdi yine Sonbahar; gelir gider anılar...
Nevzat Bilgiç
Sakaryaya Şiirler
Kitabımdan.
Kayıt Tarihi : 27.8.2010 18:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
