Şiir yazmak ne mümkün, özü dururken onun,
Köyün kendisi şiir, Onu seversen eğer...
Ne anlamlı adları... Almışlar yıllar önce,
İşte Hendek - Beylice, Kaynarca ile Gölce,
Tutuşurlar el ele, yürürler ufka doğru,
Pamukova - Mekece, Sapanca ' da Ünlüce...
Ahmediye - Camili, Çağlayan Kâzımpaşa,
Dağ Yoncalı - Korucuk, isim yazmış her taşa,
Birbiriyle yarışır, Ayyıldız ' ın yolunda,
Turnadere - Yazılı, Çınardibi, Çaykışla...
Benim köylerimdir hey! ... Sesimi duymasa da.
Ardıçbeli, Gölköprü, Üçoluk, Tepetarla,
Kulak duysun - göz görsün, nuru şavkır uzakta,
Turnalı, Karaçalı, Gaziler, Yeşilova...
Mektup yazmış Tuna ' ya, selâm ister Balkan ' dan.
İçinde yanar ateş, bir özlem ki durmadan...
Vatan - Millet yoluna, hep ezgiler söylemiş,
Hamitli – Harman Tepe, Dere Köy ' le Çukur Han...
Nevzat Bilgiç
Sakaryaya Şiirler
Kitabımdan
Kayıt Tarihi : 27.8.2010 21:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.