1. ZAMAN
Beş yıl önce bir öğleden sonraydı.
Dümdüz bir yolda gittikçe gidiyordum.
Ben ömrümün sonunda Hendek baharındaydı.
On sekiz yıl sonunda vuslata koşuyordum.
Ne insansız bir yerdi, Hendek'in terminali,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta