Sakarya Caddesi Şiiri - Ahmet İnce

hüzün ve umut karışımı düşlerin
kasvetli caddelerinden içkiler akardı
gösteri yapardı emekçiler
hak ve özgürlük için

kalabalıklar içinde kaybolurdu aç insanlar
ben de kayboldum bu caddelerde
bu caddelerde kazandım özlük haklarımı
bu caddelerde bir gün mutlaka öleceğim
belki sürüneceğim
belki de hüzün içinde
kanayan sevdaları düşleyeceğim

artık unutmak istiyorum gerçeğin azabını
sevinin doruklarında hüzün var şimdi
batakhanelerin ateşli hazzında kayboluyorum
kayboluyorum sıkıntıların girdabında

içkiler şiir olup akıyor Sakarya Caddesi’nden
kadınlar geçiyor esmer,sarışın,güzel,çirkin
gizemli tutkuların rüzgarıyla yürüyorlar
sıcak sevgilerin büyüsüyle salınıyorlar

ben,bekliyorum yine
dost bakışlı yüzlerin sevecen gülüşlerini
bekliyorum büyük umutlar içinde
yanıma gelecek vefalı dostlarımı
işlenmemiş imgelerin gölgesinde
sarı sarhoşluğu yudumluyorum

gözlerim hep seni arıyor
sevgimin tapınağı nerdesin
gel artık
paylaşalım içkili caddelerin yalancı büyüsünü
inan ki çok özledim
ruha serinlik veren o sıcak gülüşünü

önümde salınarak dileniyor
esmer Çingene kızları
onlar bu caddelerde büyüdüler
dost olduk onlarla
her gün göz göze geldik

bu kızlar yakında kocaya gider
gidenlerin yerini daha küçükler alır
ben, hep aynı yerde içerim
hem içer, hem şarkı dinlerim

fıstıkların arasından varsın yükselmesin ay
sen dert etme ey şair
dolsun boşalsın kadehlerin
tut ki birazdan dostların gelecek
tut ki yıllarca burasıdır yerin
yudumla içkini ağır ağır

ve ey şair,işte geldi beklediklerin
doldur be meyhaneci, tazelensin umutlar
dostların arasında
sonsuza dek demlenmek istiyorum
içimde özlemin çağrısı var
kadehlerin gölgesinde yenilensin şarkılar

Mayıs-1994, Ankara