Sakarya Şiiri - İzzet Kocadağ

Dayan Mehmedim dayan, ölmek zamanı değil!
Bir milletin umudu, elindeki tüfekte.
Hışım ile gelse de, cana susamış katil,
Sayende bir ümit var, doğacak şu şafakta.

Sen de ölürsen bil ki, düşman geçer siperi,
Namusum lekelenir, yağma olur vatanım.
Kurşunlar yoklasa da yeri göğü her yeri,
Olmalı bir yerlerde bayrağım dik tutanım.

Dayan Mehmedim dayan, bu son kale düşmesin!
Geçit verme düşmana, olsan da en son nefer.
Burası aslan payı, sırtlanlar paylaşmasın,
Kükre meydan açılsın, süngünün ardı zafer.

Akdeniz hasretinde, altında şahlanan at,
Yeri göğü sarsıyor, tepelerden batarya.
Sanki zafer müjdeler, mavi sulara inat,
Bayrağımdan renk almış, kan akıyor Sakarya.