Sakar Şiiri - Bekir Kesici

Kızdığını biliyorum ama yine de,
Diş macununu ortadan sıktım inada,
Böyle eziyetle kıymam sana da,
Derli toplu bir adam olamıyorum.

Küçük parmağımı çarptım dolaba,
Ayağım elimde kıvranıyorum,
Sakarsın sen de benzersin bana,
Buz gibi elini aranıyorum,

Aslı sensin kerem’im bende,
Pencere sensin perdeyim bende,
Sen kapak olsan tencere bende,
Yuvarlanıp seni bulamıyorum.

Bekir bildiğin gibi dağınık, salaş,
Hiçbir şeyin yerini bulamıyorum,
Sabah giyinirken başlıyor telaş,
İsmimin tekini bulamıyorum.