Sakallı Da Aşk Başkadır

Sakallı köyün insanları çalışkan, cefakâr, coşkulu ve neşelidir. Köyün etrafında dağlar ve tepelerle yemyeşil bağlar, meşe ağaçlarıyla cıvıl cıvıl ötüşen kuşları köye daha bir canlılık katıyordu. Kışın aşağı ve yukarı mahallenin arasında karların, yağmurların oluşturduğu su akarı küçük bir ırmağı andırıyor. Yazın bu ırmaksı akar kuruyor ve yayalara geçit veriyor. Aşağıya doğru yürüdüğünüzde yolu çetin olsada Gole Buke (Gelinin gölü) denilen göl doğal oluşum olmasına rağmen yapay bir havuz andırmakta. Temmuzda bile bu gölün buz gibi akan bir çeşmesi var. Bu çeşmeyi özel kılan ise gençlerin kimi kez sözleşip kimi kez de hasbelkader buluşma yerlerinin olmasıydı. Kiminin platonik duygularını henüz sevdiceğine açamamış, kimi de sevdasını dillendirme cesaretini gösterdi. Köyün sevdalı dilberleri suyu bahane ederek bakır sitillerini koluna takar çeşmeye doğru yol alırken, sevdalı delikanlılar da kuzularına su verme bahanesiyle çeşmenin başında yol gözlemeye koyulurlardı. Âşıkların sevdasına tanık olan bu çeşmeye gençler “ Gole Buke” demişler ve öyle anılır olmuş. Sevdiklerini gurbete veya askere yolladıklarında ve dönüşte “Golü Buke” çeşmesinde buluşma vaadiyle sözleşirler.
Bu sevda çeşmesi sanki gençlerin aşkıyla daha bir coşkuyla coşup akmakta…
Sakallı köyün yakışıklı delikanlısı Hüseyin ile güzeller güzeli Ayney, yavaş yavaş büyümektedirler. Gençliğe adım atmakta olan ve küçük yaştan itibaren birbirlerine bağlı olan bu iki arkadaş köydeki diğer arkadaşlarıyla koşup oynadıklarında buluşma yerleri sevda Gole Buke’dir.
Hüseyin annesiyle yalnız yaşamaktadır, babasını kaybettiğinde kendisi daha bebek imiş. Hüseyin, babasızlığın ezikliğiyle büyüdükçe fakirliğin ve bikesliğin ezici yükü altında daha bir güçlenerek bileği bükülmez bir delikanlı olarak göz doldurmaya başlamıştı. Birkaç parça küçük tarlada hayata tutunma adına annesine yardımcı olmaya çalışırdı.
AYNEY ise fakir bir ailenin tek kızıdır. Anne babası ile birlikte sevgi ve mutluluk dolu bir aile bağı vardı.
Hüseyin Bahçede yeşillikler arasında dolaşıp rengârenk çiçeklerden bir demet çiçek topladı. Cebinden çıkardığı oyalı mendile baktı. Kendisine mendili veren sevdiceği AYNE biraz ilerde çeşmede su dolduruyordu. Hüseyin sevgi dolu yüreğinin coşkusuyla çeşmeye doğru yürüdü. Topladığı çiçekleri Sevda Çeşmesinde su doldurmakta olan Ayne’ye uzattı. “Bu çiçekler senin yanında soluk kalıyor! ” diyerek duygu ve hislerini aşkı muhabbete çevirerek dile getirdi. Çiçekleri alan AYNE gözbebeklerinin ışıltılı ve masumane bakışları ile sesiz kaldı. Sevinç ve heyecan doluydu. Hüseyin sevgilisine bir de türkü yakmış şu dizeleri söylüyordu:

Dolandım Şeğbor’u gezdim,
Sen Şeğbor’un kızlarında güzelsin.
Göz attım etrafı süzdüm,
Sen Şeğbor’un kızlarında güzelsin.

Ötüşür aşk ile bülbül,
Açar yanakta gonca gül,
Topladım menekşe sümbül,
Sen Şeğbor’un kızlarında güzelsin.

Şeğbor’un ahenginde,
Seni buldum her renginde
Bu bistanların denginde,
Sen Şeğbor’un kızlarında güzelsin.

Bağlar al yeşil bürünür,
Gözüme soluk görünür,
Aşkın kalbimde barınır,
Sen Şeğbor’un kızlarında güzelsin.

Onlar erdi muradına biz çıkalım kerametine…