Sakallarımdaki Şiir

Sakallarımı hiç kesmedim ben, sana hasret dökülen şiirleri tutsunlar diye bir ömür; senin için...
Gözlerimi kapatsam avuçlarına dökülür şiirlerim...
Yükü ağır gelir sana, omuzların narin taşıyamazsın; dayanamaz yüreğin...
Yüzüme bakma ne olur, bulamazsın yosun kokan kurumuş gözlerimde Sevdanı...
Çünkü, Sevdan da kurudu sakallarımda; dökme sevda şiirlerini gözlerimden bir daha...
Görme beni artık yürüyemediğimiz yollarda, kapat kimsesiz kalan gözlerini sessizce; sevme beni...
Bilirim, sen kapattığında dökülmez şiirler gözlerinden; başı okşanmamış çocular gibi çekilirsin çamurdan evlere...
Dudakların bükülür ama ağlamayı da bilemezsin...
Keşke hiç büyümeseydin ve keşke hiç kesmeseydim sakallarımdaki şiirleri...
Çünkü ben, sakallarımdaki şiirleri okşayan çocuğu sevdim Sevgili...