Sakal Şiiri - Özge Özgen

İstanbul seni özlüyor, ben seni
En çok yağmurlar yağdığında geliyorsun
kapısı penceresi yok kalbimin
Ellerini tutuyorum bir akşam üzeri
genelde horgun oluyorsun
ve ağlamaklı
Benle ilgili değil hayat hikayen
her dokunduğumda yüzüne
dağınık saçlı bir rüzgarı alıp gidiyorsun uzağa
Halbuki şimdi ;
dudağının altındaki sakalına kadar özledim
Bunu sana anlatamam yalnız bir kadınım ben
Üstelik bu saat oldu yağmurda yok!
Islanmak için bahanemde
İşin en kötüsüde
Seni unutacak kalp bende değil sevgilim
Sende ..