Gittin; ve hüzün doluyum
Tutmuşum yalnızlığımın ellerinden sıkıca
Gördüklerime soruyorum seni
Arıyorsan eğer sende beni
Dökülen gözyaşlarımın izinden gel
Çabuk ol ama; kurumasın
Kurursa eğer zaten arasanda bulamazsın
Yozlaşmış bu şehir; yaşanmaz artık
Şaka mı bu; kimse bilmiyor seni
Adam sanıyordum kendimi
Nasıl bilmezler seni
Ve anlar oldum sanki neden gittiğini
Üzülmüyorum artık; hatta gülüyorum
Kendimi kandırmak için
Yada tam tersi kimbilir
Varlığıma yokluğunu inandırmak için
Gittin; niçin? ?
Bilmiyorum
Yaşanmışlık olsun hadi adı
Ve damağımızda kalsın doyumluk olmayan tadı
Belki de haddini aşmıştı bu aşkın maksadı
O yüzden bütün ilişkilerimiz aksadı
Adamakıllı ağlayamadım daha
Bu nasıl yas tutuştur
Yandır ki gözyaşımla kurutayım acımı
Gel hadi; gel kıvılcım ol da beni tutuştur
Yada elime küçük bi sevgi tutuştur
Çek git...
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yok

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!