bir çoban kulubesi yüreğin
kavrulsamda güneşte
sığınmam sen istemedikce
basit bir iniltiydi zaten aşkın
tarafından giydirilen çıplak bir ruh
bana aynasın şimdi
yankı yapıyor sesim
bu feryat senin değil, benim
bırakır insan
bir eli bırakır,bir bedeni bırakır
bıraktığını sandığı şeyi bırakamaz asla
yeşerir ilk yağmurda
göğsündeki değil,sırtındaki hançer
öldürür seni
kolaydır yakmak gemileri
zor olan yol almaktır
nadasa kalmış denizde
sana hediyem olsun
isyan kokan yanık buğdaylar
bu kaçıncı cinayet şahidi yok
saka kuşu kadar hırsızım şimdi
aşkı boyadık resim bitti
seninki ebruli, benimki siyah
kırılmış kalem
seninki mübah,benimki günah
aşka giydirdik simsiyah bir kefen
dünya cennet, hüzünle çevrili
ne eyleşirsin mum ışığında
güneş doğmuş oynaş bitti
simsiyah
Kayıt Tarihi : 14.10.2011 00:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!