Saka Kuşu Şiiri - Zekeriya Cesur

Korkmuyorum gerçekten;
İnandığım kadın uğruna ölmek işten değil,
Lakin sana olan sitemim inan içten değil.

Şimdi çaresiz,karanlık geceye yaslıyorum başımı
Pencere kenarındayım,lapa lapa kar yağıyor,
Küçük bir Saka kuşu,soğuktan değil,heralde kaybetmiş eşini,
Arıyor muhakkak oda doğacak sıcak güneşini

Titreyen başında inciler,bence ağlıyor
Pencereyi açıyor,Sakayı elime alıyor
Minicik kalbi yenilgisine olsa gerek hızla çarpıyor.

Yeter artık çekme benim gibi Saka kuşu
Hergün ölüp ölüp dirilmek korkusunu
Bitsin artık sanada banada
Aç kanatlarını.dua et Yaradana

Sıkıyorum; gözleri fırlıyor,vücudu titremekte
Başka zaman yaygara yapan o Saka kuşu
Geride hergün yitirdiğine ölme korkusunu
Düşüneceğine,beklide minnetle ölmek istemekte

O sevdiği uğruna mücadele dolu
Minicik incecik boynu geriye dönüverdi,
Son anda olsa yaşama hırsı dolu
Küçücük gözleri büyüdü ve aniden sönüverdi

Eminim Sakacık; yarın sabah o seni yüzüstü bırakanı
Pencereme konup gördüğünde o pembe kanı
Düşünüyorum da Saka kuşu; o kahrolduğu anı
Evet Sakacık eminim ağlayacak

Gözlerinden tıpkı senin gibi,
Tıpkı benim benim gibi inciler süzülecek
Şimdi belki göçsende senin en mutlu anın,
Söyle Saka kuşu,bu gecenin sonunda yarın
Benim ardımdan kim üzülecek…