Şaka Kurbanı Nisandı

Şakaya kurbanlık aşk
Egosundan kıl aldırmadı heyhat!!!
Yüreğimin arka sokakları tutulmuş
gün batımı, korku yalnızlık kılığında
devleşmeye soyunmuş, gövde bulmuş...
Üstümü örttün,
gözkapakların ile gözcem
gözyerim
kilitli kaldım
içimde sen, canlı ceset kaldırdım
sonra bıçak gibi kendime kapandım
cinnetten arda kalandım
kendimi bıçakladım
bıçağın diliyle...
kalbimi mühürledim,
atmasın ilk öpülecek yere dönüpte...
toprak dolsun gözyerime...
Sokağa düşmeyecek dağlarca kalsın
göğsün evreninde,
güneş doğuran yerinde
solununda doğusunda...
Oysa ilk yazdı,hatta şaka kurbanı nisandı
o yüzden çok ağlayacaktı...
gözleri yağmur fırtınası bir gece,
payına düşüp ıslanacaktı
temelli susacaktı...
05.Nisan 2016