Saka Şiiri - Muzaffer Gezer

Saka bir garip kuş
Hangi hain eller tutup atmış kafese
Kader deyip düşüvermişiz hapise
Kafes küçük
Küçük bir kapı
Bu yalnızlığa dayanmaz hiç bir yapı
Plastik bir kapta yem
Bir de suluk yanında
Altında gazete kağıdı

Hücrem küçük
Küçük bir kapı
Bu yalnızlığa dayanmaz hiç bir yapı
Çok şükür doyuyor karnımız
Günde üç öğün plastik kaplarda karavana
Altımızda taştan döşek
Üstümüzde gazete kağıdı

Saka soylu hayvan
Alışık değil kafese
Kanatlarını kanata kanata uçmak ister
Gönül bu deli divane
Bağıra çağıra koşmak ister

Sakanın gönlünde çalı çırpı
Hücremin duvarında bilmem kaç düzine çarpı
Sakanın düşlerinde uçsuz bucaksız orman
Bizde uçsuz bucaksız feryat figan
Sakada kocaman bir dere mor menekşe fesleğen
Bahçenin ortasında
İçinde don atlet kirli çamaşır
Kırmızı bir leğen

Sakanın çilesi bitmez
Minicik yürek ölüm ölüm atmakta
Hapiste günler geçmez
Ölüm içimize akmakta
Saka vurur kendini kafesin demirlerine
Kan bulaşır kanatlarına
Sözüm geçmez duvarlara
Kan karışır gözyaşıma

Saka soylu hayvan dayanır mı kafese
Hangi insan yakışır ki hapise
Saka vuruyor vuruyor kendini
Demir parçalıyor yüreğini
Saka ölüyor
..........
....
..
Ölüyorum...