Sak Şiiri - Atilla Yaşrin

Benim eksikliğim, senin bilinmezin,
Beraber yaşasak,
Çocuk olsak,
Gülsek,
Eğlensek,
Coşsak,
Sonra durulsak,
Gözlerimizde dinginleşsek,
Yeni bilinmezler keşfetsek,
Eski tatları anımsasak,
Uçurtmanın ipine kalplerimizi bağlayıp,
Kuşlara inat, yükseklerde dolaşsak
Yağmurun evine gitsek,
Kapısını çalsak,
Ve
Desek,
Gözyaşlarını kurumuş yüreklere ulaştır.
Benim gözyaşlarımı sevgisizlere,
Seninkini de ilgisiz kalmışlara.

Sen, yaban çimeninin üstünde bir nisan damlası,
Ben, toprağın neminde koku.
Sen, koklayınca tenimde soğuk ürperti.
Ben,koklayınca ümitlerin sevinci.
Sen titrek kalplerin sesi olurdun.
Ben umuda tutsaklara, umut,