Bir düş’tü,
Kırıldı…
Ve ben,
en büyük sakardım düşlerimde!
Sak(l) ardım…
Kırık dökük hüzünlerim içimde parçalanırcasına
Ve gülerdim…
Suçunu bilen çocuklar gibi bir köseye çekilip, saklanıp, kısık gözlerle etrafıma bakmaz, gülerdim öylece…
Çünkü;
Ben,
sak(l) ardım düşlerimde….
Sobesi de ben ebesi de ben …
Sakladığım,
Sendin işte…
Bilirdim yerini
Ama
Bulanamayacak bir yerde
Umutsuz bir geri sayımla kapattım gözlerimi
…ellerimle,
sakladığım yerdesin
ve
düşlerimde kalacaksın.
Bulunamayacaksın...
faili meçhul bir halde.
Yunus Emrah DaşKayıt Tarihi : 8.12.2010 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)