Saray gibi bir yer,
Sanki adam Karun.
Tavanlar kartonpiyer,
Dolaplar ise maun.
Hemen ilk bakışta,
Boğazın en güzel yalısı.
Dışı cilalı tahta,
İçi Isparta halısı.
Tarih kokuyor sanki,
Duvardaki resimler.
Kimler yaşadı halbuki;
Kimler, hangi isimler.
Düşünüyorum durup durup,
Perdeler bile ipekten.
İnsan bu servete sahip olup,
Tabi ki korkar ölmekten...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!