Yolda iki aşık gördüm bugün
Önce çekindim onlara bakmaya
Belki kızarlar diye
Sonra vazgeçtim baktım doya doya
Aklıma geldi yaşadıklarım
Sevgim için yaptıklarım
Ne zaman elime alsam kalemi
Hep birinedir.
Neden ve niyedir bilemem.
Ama ben hep birine yazarım
Ne zamanki kalem elimden düşse,
Ben hep yeni birini ararım.......
Hep sevdim ben,
Hep seven oldum ve hep terk edilen,
Ben yaşamadım ve hissedemedim sevilmeyi.
Oysa sen dengelerimi bozdun,
Alışkanlıklarımı yıktın
Ve ben inan terk edilmekten daha fazla acı çekiyorum şu an
İçimden her ağlamak geldiğinde
Niye ağladığımı sorup
Ağlamamaya zorluyorum kendimi
Oysa ben sadece ağlanacak halime ağlıyorum
Ve tek tesellim de bu
Ne dualarla ne isyanlarla
Umutsuz bir bekleyiş ise sende herşeyin
Bölük pörçük duyguların karmaşası ise sendeki harkuladelik
Neye olduğunu bilmeden duyulan bir özlemse seninki
Ve sevmeyi dahi beceremeyecek kadar çürümüşse yüreğin
Yazık ediyorsun canım kendine ve o güzel hayallerine...
Nedir bu bendeki gereksiz heyecan,
Anlamsız çarpıntı ve nedensiz panik.
Senelerin hasretimi?
Yoksa senelerdir bilemediğim mi?
Senelere sığdıramadığım özleminin,
Çağlarcasına yüzüme çarpmasımı?
Seni çok özledim ben,
Bakışını, dokunuşunu, gülüşünü özledim.
Ben de biliyorum hep benimlesin
Ama bu şey gibi;
Nasıl anlatsam?
Şampiyonun ikinci olması
Yaşam denen zaman süresindeki
Göz kırpma süresi kadar olan zamanda
Eğer sen olmayacaksan
Ben hayatımın tamamını bir kalemde silerdim.
Sen sensizlikteki beni,
Benim seni sevdiğimden daha çok seviyorsun.
Yaşadıklarımdan, yaşattıklarımdan anladığım bu.
Eğer sevgin sevgimden büyük olmasaydı;
Beni sensiz bırakmazdın
Anladığım bu.
Hani korkarsın ya karanlıktan,
Yüzünü göğe kaldıramayan
Ayçiçeği gibi
Ve sıkılırsın akvaryumdaki balık gibi.
O zaman düşünürsün
Özgür olmayı, sevmeyi, yaşamayı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!