Şairsen anlarsın beni Şiiri - Murat Gevrek

Şimdi seni sevmeye başlıyorum desem anlamasın beni
İçinden gülüp geçersin belki
Belki bugüne kadar konuştuğun yalancı sevdalarla bir tutarsın beni
İlk defa bu kadar uzun cümlelerle yazıyorum şiirimi!
İlk kez bu kadar zorlanıyorum yazarken şiirimi!
Ben yabancıyım bu şehre mülteci
Sen mülteci ben mülteci
Susmalıyım beklide en güzeli bu değimli
Her sevdamın müfredatı bozuk
Dikiş tutmaz anlayacağın
Uslanmaz içimdeki çocuk
Görüyorsun hiç başlamadan aşktan kaçıyorum
Şairsen anlarsın beni mülteci…

İzmir koynumda gece yarım yanı yarım
Vakit daraldı artık sen gelirken ben gideceğim
Yapamam dayanamaya cam
Belki yüzünü görmeyeceğim
Sesini kulaklarıma takıp
İzmir anlatamayacağım sana
Affet beni mülteci bir ihanet daha dostluktan yana
Söz dinletemiyorum yüreğime ama
Gün geçtikçe dar geliyor yuvasına
Korkuyorum zor geliyor
Başlamak yeni bir aşka
Şairsen anlarsın beni mülteci

Sana değil ben kendime güvenmiyorum
Ya sevemezsen üzmek istemiyorum
Yedi kıta gibi seviyorum seni
Şiir gibi seviyorum
Bugün anladım
İzmir kokuyorsun duymadığım kokunda
İşte ondan İzmir gibi seviyorum seni
İçime İzmir olmak bu şiir nedeni
Şairsen anlarsın beni mülteci…