ben sana ne zaman koşsam
elim ayağım dolanır
düşerim yere...
elini vermezsin
kaldırmak istemezsin beni.
sarılırım kitaplara
toplumcu olup Nazım okurum,
fabrikada çalışanlar çıkar
paydos zili çaldığında
öğrenciler evlerine koşarlar
deniz kenarında oturur martılarla konuşurum...
her zaman şaşırmışımdır
Orhan Veli ne kadar söylerse söylesin denizi gördüğümde.
Annemin bana hediye ettiği atkıyı ne zaman kar yağsa asarım boynuma...
ısınsam da
çok ama çok uzaklarda
Bir Sunay Akın üşür...
Kayıt Tarihi : 5.1.2005 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!