Şairlik Gömleğinin Kumaşı

Sevgilerle ağırlaştı yükümüz
Kalk anne dönelim artık geriye
Yavaşça tut elimdem götür beni
Umutlarımı toplamak istiyorum bir bir
Bak dağılmış öteye beriye

Babil kulesi gemide biz üç çocuk
Şaşkın tayfalardık pusulamızdı gözlerin
Yalnız o gözler dinlerdi bizi o gözler anlardı
Umutsuzluk öfke kızgınlık anlarımızda
Yanımızda hep o ışıltılı gözler vardı

Sen duygularını konuşmaz konuştururdun
Ben ilk sevgi sözcüğünü bakışlarından duydum
Tutkularımıza karşı bağımsızlığın
Kitaplara sığmayan derinliğini dinledim yıllarca
Şairlik gömleğimi artakalan kumaşlardan uydurdum

Uyan anne tut elimden götür beni
Kalk dönelim artık geriye
İnan çok özledim çocukluğumu
Umutlarımı toplamak istiyorum bir bir
Bak dağılmış öteye beriye
(www.basegmez.com)