Şairlik Şiiri - Melih Çetin

Bir sevda uğruna inan her şeyi
Gözünü kırpmadan boşar şairlik
Gündüz bilmez iki sokak ileri
Gece ufukları aşar şairlik

Madde aleminde manayı arar
Kendinde olanı herkese sorar
Gördüğü rüyayı aşkına yorar
Abdaldır yollar düşer şairlik

İki uca çıkar girdiği tezgah
Ne mutlu gönlünü ederse ıslah
Kadere isyanla girdiği günah
Cehennem yolunu döşer şairlik

Ona çıkışsalar yazma deseler
Gönüldür bu kadar ezme deseler
Kendini bizi de üzme deseler
Set tutmaz çağlayıp coşar şairlik

Anlatmak ne mümkün ondaki hali
Kimi Mecnun derken kimi de deli
Aslında dert etmez her söyleneni
Kendi dünyasında yaşar şairlik

Uyanıklık bilmez ekseri dalgın
Aşkı az yaşar hasrette bilgin
Bazen olgun olur bazen de çılgın
Yaşlandıkça hızlı koşar şairlik

Gönül dergahında çekerken çile
Selamsız geçmiyor güle bülbüle
Ateşe düşerken hem bile bile
Yunus'la birlikte pişer şairlik

Güya yari gelse tahkikat eder
Bunu da kendince tatbikat eder
İntizar yazar da iltifat eder
Cananı görünce şaşar şairlik

Gözünü kapasa gözü önünde
Ona sorsan her an aşkı yanında
Bir avuç topraktır üstü sonunda
Şu fani alemde beşer şairlik