Çözemedim zihnimdeki düğümü,
Kısır düşüncemin acizliğinden,
Hayatın sırrını bilmediğimi,
Bildim de utandım cahilliğimden.
Görünce baharın sekeratını,
Farkettim ölümün nasihatını,
Solgun yaprakların tesbihatını,
Duydum da utandım gafilliğimden.
Zamanı kuşatmış görünmez bir el,
Avucunun içinde ebed ve ezel,
Hayatın ahengi şiirden güzel,
Gördüm de utandım şairliğimden.
Kayıt Tarihi : 5.4.2004 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Şairim,
Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası,
Ayak seslerinden tanırım.
Ne zaman bir köy türküsü duysam,
Şairliğimden utanırım. '
Şair dediğin böyle mütevazidir işte,,
Kendinden utanmayı bir sanat bilecek kadar
Kutluyorum şiiri ve mütevazi şairini..
Kafiyleriniz o kadar güzel seçilmiş ki, insanın ruhunu okşuyor.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Zamanı kuşatmış görünmez bir el,
Avucunun içinde ebed ve ezel,
Hayatın ahengi şiirden güzel,
Gördüm de utandım şairliğimden.
..........
güzeeeeeeeel ........ :)
yüregine saglik....
necmi unsal
Şairlik Dostum,
Burunları Kaf Dağında Olan,
Bırak ta Şaircikler Utansın.........
TÜM YORUMLAR (6)