Bir şair gördüm ağlıyordu
Kalemi kırmış artık yazmıyordu
O bir şairdi lugat parçalayıp
Edebiyat yapmıyordu
O bir şairdi
Dağ gölgesine mekan kuran
Dört mevsim sevgilisi olan
Her mevsimi ayrı ayrı soluyan
Ne sevdiği bir kadın
Nede bir kızdı
Adı duyulmamış şairlerden
Ve yapa yalnızdı
Bir şair gördüm ağlarken
Benim sevdam diye yanarken
Dağı taşı gözyaşları sularken
Kışın beyaz duvak takıp
İlk baharda çırçıplak soyarken
Nakış nakış işlerdi
Dağları yüreğine
Yem yeşil al yazma koyardı eteğine
Lale sümbül mor menekşe
Kır çiçeği sepelerdi yüreğine
O bir şairdi
Hem yazar hem ağlardı
Elbet onunda aşkı
Elbet onunda sevdası vardı
Mühür gözlü ceylanların pınarı
Hayatın anlamı o bir numaraydı
Kimlere ilham kaynağı olmadı
Aşıklara Ozanlara
Şairlere Yazarlara
O mevlanaydı
Ölüme nöbet bekleyen
O Hacı Bektaşi veliydi
Erenlere gönül veren
O bir Yunus emreydi
Balık karında yaşamayı bilen
O bir zalımdı ki
Sevdiğini ölümüne seven
Zalım ölümüne
Kayıt Tarihi : 22.9.2005 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dağ gölgesine mekan kuran
'Dört mevsim sevgilisi olan
Her mevsim ayrı ayrı soluyan
Ne sevdiği bir kadın
Nede bir kızdı
Adı duyulmamış şairlerden
Ve yapa yalnızdı '
Çok güzel akıcı ,düşündürücü ,bir şiir okudum.Mısralar alıp götürdü dağların güzelliğine. Kaleminiz hep yazsın. Sizi tam puanla kutluyorum.Saygıyla.
Evet şairler de ağlar, gözyaşı onların şiirleridir, şiir şiir ağlarlar.
Ne mutlu size ki, müstesna kaleminizden çıkan bu güzel şiirleri, zamana armağan olarak kalacak bu naif duygularınızı okurla paylaşıyorsunuz.
Tebrik ediyorum selam ve sevgilerimi sunuyorum.
SEVGİLERİMLE.
İNCİ GERMENLİLER
TÜM YORUMLAR (7)