Şairler yaş döker Şiiri - Kağan Alimollo

Dokunaklı anlayış, tahsilsize yazar.
Kardan gömleğe bürünmüşken kırılır buzlar, yasemin yaprağı susmuş rüzgarlarda bi sağa bi sola savurgan. Baştan başa beyaz örtü çekili üzerime, ölü kuşların ümitsiz ötüşü kulaklarımda, gölgeler yığınında günışığı gülüşünden kareler var. Saç lülesinin kıvrımı toz toprak içinde kalmış, melek kanadının şaçagında damlar aşık, ne şair yaş döker ne yıllar ağlar. Kalp atışıma özenir göz kapakların, gönlüm dolar huzurumun özlü köşelerine, ilkbahar günlerinde kış bestelenirken, kağıdın karanlıkla sevişmesine benzemeli, biraz sigarayla ve biraz da çay.. Sabahın ilk ışıklarıyla değil gecenin son ışıklarıyla başlar hayat odamda.
Hayat odam da ben kapı dışarı, münasebetsiz bir dize fıkra misali.
Eyelenemez yazılarıma asma kilitler takmayın, bi çare nefesle kalem atılmadı kağıda,
Geceler burada günışığı, cesur olup güneşe bakabilenler için..