Şairler ve Geceler Şiiri - İbrahim Yılmaz

Bazen demli bir çay gibidir gece
Baktıkça gökyüzüne uzanır ellerin
O sevgiliyi ararsın yıldızların gizeminde
O yıldızlar ki dilsizdir
Ama, nemli gözlerinden anlarlar seni
Hemde en iyi onlar anlar
Zira onlarda yalnızdır tıpkı benim, senin gibi
Ağla, bağır, ulu orta konuş
Kimseye söylemezler sırlarını
Kim bilir hangi aşka saklarlar bakışlarını.

Bahse girerim;
En duygusal anlar gecelerdir
Aşk bizi koynuna almasa da
Geceler anlar ve alır bizi bağrına,
Yıldızlarla konuşulur mu deme
Kim saklar duygularımızı yıldızlar kadar
Sevdamızı kim anlar geceler kadar
Saman yolu nehir gibi akarken aşkımıza
Yıldızlar alkış tutuverir gönül şarkımıza.

Sabah, şairler için ölüm demektir
Şairler gecenin aynasından bakarlar hayata
O sevgilinin gözlerine sunulan şiirler
Aşk olur akar gecenin alnından yıldızlara
Kitap olur, şarkı olur hayatın sokaklarında
Şairler her gece ağlar
Yapayalnız o ıssız handa.

Hiç kimse şairler kadar anlamaz geceleri;
Zira geceler şiir demektir
Geceler aşk demektir
Geceler bu ıssız handa sürgün demektir
Geceler demli bir bardak çayda vuslat demektir
Geceler o sevgilinin bir tel sacı için hicran demektir
Geceler o sevgili için yanmak demektir
Duyguların ve yakamozların kucağında
Şairler; her gece, hece hece şiir demektir.

Ağustos - 2018