Sairler Hep Yalniz Aglar Şiiri - Hasan T ...

İçine dert olmuş ,kahrı kağıda
Sayfalara döker,yürekler dağlar
Başlar gönlündeki yanık ağıda
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Bülbüle dert yanar,sorar gülleri.
Sevdasına kanar,arar çölleri
Feryat eder birden,kırar kalemi.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Farklı alemlere, gider karışır .
Aşk uğruna düşman, ile barışır.
Göz yaşları yağmur,ile yarışır.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Yazarken daralır, alamaz nefes.
Kalmaz zerre huzur,mutluluk,heves
Kısık kalır avaz,kısılırda ses.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Yürek handır sanki,o hancı olur.
Bitmez aşk sızısı,dar ,sancı olur.
Yazdıkları bile ,yabancı olur.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Aşkına serpilmiş,türlü nifaklar.
Belirmez yarında,sırlı afaklar
Hüznüne şahittir,kızıl şafaklar.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Kahırla dertleri ,ahı,sitemli.
Gün yüzüne muhtaç, bahtı matemli
Kendinede yetmez,olmaz teselli
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Bahtı kazan kara,yazan kömürden
Mahrum kalır dua,zikir,şükürden
Bir parça zevk almaz,yalan ömürden
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Her mısra her hece ,yazar şiiri.
Yoldaştır bu yolda,evliya,piri.
Mezara girerde ,her gece diri.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Vakit geçtir artık,söner kandiller
Gözyaşla tuşuşur,yanar mendiller.
Çene kitlenir, taş olur diller.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Sonuna şahittir,sabah ezanlar.
Anlamaz halinden,mezar kazanlar.
Garip diye yazar,yazı yazanlar.
Bu yüzden şairler,hep yalnız ağlar.

Hasan TURGUT