Şairler Geceyi Benimser

Bomboş bi sayfa açıyorum yeni bi şiire başlamak belki bunu gerektirir
Bana biraz klavyeyi görecek kadar ışık yeter aydınlık ilahmımı eksiltir
Alaca karanlık tetikliyor devinimleri bu ruhumdaki ihtilale bir davettir
Şairler geceyi benimser, şimdi zamanıdır biraz özgün müzik beslendirir

Besinini alınca biraz ruh,biraz hayal,biraz realite vurdurur dibine dizenin
Hey neler oluyor orda anlat şairim! sen ki allar pullar dillendirirsin acıyı
Acıyı derim çok az şiir mutluluğu yansıtır çoğu mayasında taşır sancıyı
Ruhum ışıklansa işim ne burada, karanlıklar barınır limanımda geceleyin

kendi kendime dönendim durdum,akşam oldu garip bir sevinçle taştım
sanki bunu beklermiş gönlüm, yalınlıkla haşır neşir olduğum zamandır
ne gelen var ne giden aldırma mutluyum böyle de yine kendini kandır
akşamlara keyiflenir oldum, bu süreyi uzattıkça uzattım sabahları aştım

gecenin sabaha kavuştuğu an,uyku bastırır yorgunluk ağırlığını verir
artık uyuma vaktidir sabahlardan kaç, günü ne kadar yarılasak kardır
en karanlıktan andan sonra en aydınlık gelir sözü koca bir palavradır
kara karayı besler,ak akı doğuştantır şans iyi ya da kötü şereflendirir