dört mevsim var aşıklar dünyasında
aşk ayrılık vuslat ve ölüm
beşinciyi şairler eklemiş buna
adı hüzün..
bütün mevsimler içre
eskimeyen elbise..
aşk mevsiminde yangınlar
binlerce meş'ale kalpte
biri söner biri yanar
yanışı hüzünle, sönüşü de..
âşıkın olmazsa olmazıdır ayrılık
yağmur gibidir bu mevsimde hüzünler
tıpır tıpır dökülür ülkeye
yerleşir her atoma zerreye..
vuslat mevsimi umut kapısı
neş'esi hazırdır göçüp gitmeye
geride kalacak yine hüzündür
âşık bilse de bilmese de..
şairin tek yaşamadığı hüzün
münferit hikayesinde
kendi ölümü belki de..
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevda mevsimi beşinci mevsim/sen kaçıncı baharsın gülüm diye başlıyordu.şöyle bir anda olsa,
o beşinci mevsime gittim geldim adı hüzünün başka manasını gönül derinliklerine tecelli eden beşinci mevsime tarifi mümkün olmayan mevsimlere
tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)