Şairler dökülür cebimden...
Terkedilmiş şehirlere ölüler sahip çıkardı,
gidenlere arda kalanlar...
Terkedişlerin içine akan ağıdı olurdu,
gidenlerin beyaz hayalleri, elbiseleri gibi...
Şairler dökülür cebimden...dökülürde toplamam geri...
Yalan yazmışlar, bilmem kaç harf kullanmışlar,
Sonra mutluluk varmış güya...
Sonsuz alem de varmış burdaki hesap oraya taşınırmiş...
Kim dönüp dönüp anlatıyor bunlara bilmem ki...
Şairler dökülür cebimden...dökülür de bakmam yüzlerine...
Hep sevmiş biri, öteki yalnızlık çekmiş, diğeri acı....
O acı için kolay olmayanı seçip yaşamıyor muyduk...
Basitti ölmek,
Kocaman izlerine sahip çıkmaktı işimiz,
Dönmeyecek olan yolu kayıp sevgilinin...
Şairler dökülür cebimden dökülürde tepelerim hepsini...
Kayıt Tarihi : 6.2.2015 11:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!