bir sigara dumanı gibi yayılıyor şehir
yorgun tramvayların dinginliğinde
ellerim cebimde, cebim bomboş
bütün sokaklar sana çıkıyor, sen yoksun
ne garip
ben seni hatırladıkça
galata kulesi de eğiliyor biraz rüzgâra
oysa,
bir zamanlar kaldırımlarda beraber yürürdük
martılar çığlık çığlığa dönerdi tepemizde
gözlerin — geceydi
ama ben inanmazdım karanlığa
şimdi ışıklar fazla yanıyor,
her şey fazla aydınlık ve fazla sahte
bir şiir gibi geçti o günler
içinde eksik kafiyeler, kırık imgeler
tütün gibi dolanırdı cümleler ağzımıza
konuşmazdık
ama her suskunluk bir başka devrimdi içimizde
şimdi bak
bir adam var cihangir yokuşunda
üzerinde yıpranmış bir palto,
ceplerinde geçmişin yankısı
bir adım atsa düşecek gibi
bir adım atmasa — sonsuza dek orada kalacak
şairler böyledir biraz
ne tam ölürler, ne tam yaşarlar
arada bir yerde —
bir eski aşkın bitmeyen dizesi gibi
sende kalırlar
Kayıt Tarihi : 2.6.2025 00:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!