Şairinim Ben! Şiiri - Halit Özer

Daha ilkokulda, bir çocuk kalbiyle,

Sevebildim ben seni, yavuklundum ben!

Aşıkken herkes sana, ortaokuldayken,

Bir “ben” senindim, sevgilindim ben!

Lisede zanettim, seni elde ettim,

Hal bu ki olamadı, terkedildim ben!

Derken çıktın karşıma, en zayıf anımda

Rol modelim oldun, hayranındım ben!

Bir şair gördüm sende, duygusal mı duygusal

Şiirlerini dinledim, öğrencindim ben!

Vefayı sende gördüm, tedbiri sende,

Beni hiç bırakmadın, DOSTUNUM BEN! (daima)

Şefkati gördüm sende, babalığı gördüm!

Titredin üzerime, evladındım ben!

Çok uğraştın benimle, hiç yılmadın

Ben kaçtım sen kovaladın, haylazındım ben!

Çok düştüm kaldırdın, bırakmadın elimi,

Vazgeçmedin benden, ENKAZINDIM ben!

Aşkı sende gördüm, davayı sende,

Hayatımı değiştirdin, duandım ben!

Bir tarafta hicret vardı, bir yanda sen,

Bense kaçtım senden, muhacirdim ben!

Evet dedin bana, bu hayat yolunda,

Annesi oldun çocukların, eşindim ben!

Teklif ettin bana, bir hicretten bir hicreti,

Kabul oldu duam, duan oldum ben!

Bana hicreti veren, ey sevgili sen,

Şimdilerde kalbimdesin, ŞAİRİNİM BEN!