Şairini öldürdü şiir
Kapkara bir geceydi
Onurlu bir teslimiyetin
Sadakat sırrıyla
Kalemin kanıyla kutsanmış kayalıklar
Deniz fenerlerini söndürdü
Bir hayalin kayboluşu yansıdı
Mor sulara
İnce bir sessizlikten sonra
Çığlık çığlığa büyüdü ölüm.
Şiir şairine kıydı.
Aldatmak gibi
Yüzündeki gülümsemeyi sıyırdı teninden…
Mürekkebin kini ayrılık satırı
Dilsiz bir söyleşide ağlayan gözler
Şimdi
Bütün lisanı kelepçeliler
Yüreğinin sulara gömülen yanında
Bunca zaman ölmeye değer bir şey aradı şair.
Masallar yoruldu arayışının içinde
Eski takvimlerden kalma senaryolar
Kesik film şeritleri
Bir birinden kopan hayatlar
Kolajlanmış birkaç anı fotoğrafı…
Hüznün ellerine sarılmış dilenci kelimeler
Şiir dedi
Anlatmak, anlamak gibi
Uzak coğrafyalara doğru gitmek
Şiir ölmek GİBİ bu susuzlukta…
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 19:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Eldeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/10/sairini-oldurdu-siir.jpg)
Önce ölüp sonra ölüm arayan şair, şiirin ve dolayısıyla şairin espirisiyse ne ala:)
Kutlarım Kalemi.
TÜM YORUMLAR (1)