adımıza ayrılan köşedeydik önce
rüzgar bizi kirli bir çarşafa sarıp savurmaya çalışıyordu
düşüncenin en sarı ikliminde harman yeriydi burası
gözlerinizden taşan nefret ortalığı kavuruyordu..
işte tam da burda başladı yolculuğumuz
düşenlerin karanfil olduğu yerde..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Belki de en önemli kararımızdı bu. Yaşamı ve özgürlüğü savunmak. Düşen karanfillerin yerini almak.
İyi ki şiir var, iyi ki ses ve ışık var. Teşekkürler ve sevgiler sevgili Volkan. Kaleminiz hep yazsın.
Düşenlerin karanfil olduğu yerde hatta duvarların ardındaki dünyadaki yüreklerden sonra, kağıt ve kalem oldu yaşam, dize oldu dert- gam- neşe- aşk, şiir oldu gece- gündüz... Yüreğine sağlık.
'işte tam da burda başladı yolculuğumuz
düşenlerin karanfil olduğu yerde..'
Yolculuk hayatın ta kendisidir elbette. Bittiği yerde ölüm vardır. Bu yolculuğu yoldakilere cennet yapmakta insanların görevidir.
duygu ve düşüncenize sağlık.
Şairin yurdu kağıttan.,
dağları, denizleri ve aşkları., kalemden...
Kutluyorum sayın Volkan Aksal....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta