adımıza ayrılan köşedeydik önce
rüzgar bizi kirli bir çarşafa sarıp savurmaya çalışıyordu
düşüncenin en sarı ikliminde harman yeriydi burası
gözlerinizden taşan nefret ortalığı kavuruyordu..
işte tam da burda başladı yolculuğumuz
düşenlerin karanfil olduğu yerde..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.