Anlatmadım sonra bende kendimle konuştum şiir dediler
Günler aylar birbirine karışıp gidiyor
Bilmiyorum neredeyim nasılım kimim ben
İnsan 30 yaşına gelse de değişirmiş Asya
Oturmuş bir karakterim olduğunu zannederken
Seni tanıyarak yepyeni bir hayata başladım Asya
Sen farkında olmadan
BEN HEP SANA AŞKLA BAKACAKTIM
Bilemezdim ki hayatım sen olacaktın
Uykusuz gecelerden uykusuz sabahlara seninle varacaktım
Bazı gün hülyalara bazende rüyalara seninle dalacaktım
Çok şeyde istemedim ben senden
BENİM TANIDIĞIM KADIN OL
Gözünden düşen iki damla yaş beni benden aldı bu gece
Hıçkırıkların kulaklarımda volkan gibi patladı içime aktı
Bilmiyorum senin gözyaşların yüreğimi kaç yerinden yaktı
Ağlamak istedim gözlerimden dökemediğim yaşları yüreğime akıttım bende
SAÇLARINA HASRET SENSİZLİĞE SÜRGÜNÜM
Saçlarına ulaşmak ne mümkün
Yağmur tanesi olup saçlarından süzülmek benim haddime mi
Cemre olsam bir sana sadece saçlarına düşerdim
Saçlarına hasret sensizliğe sürgünüm
Uykusuz geceler nasıl sabaha çıkar bilir misin Asya?
Sen hiç uykusuz kalmadın gerçi nereden bileceksin
İçin yanar o gecelerde göğsün daralır
Elinden bir şey gelmez
Yar hasretiyle tutuşur yüreğin
Yar senden habersiz en güzel uykusundadır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!