Şairin Yemini Şiiri - Timur Üzel 2

Ellerim; ömrümün çıkmaz sokakları.
Köşe başlarında,
Gayr-ı resmi yaşamların saçlarına takılmış parmaklarım.
Ne zaman ki çıkardım ellerimi ceplerimden;
Yangınlar yaktı şehrimi…
Ve artık
Sözlerim hiç duyulmamış bir dilin cümleleri.
Sordum da bir an kendime.
Sen mi gittin?
Yoksa ben mi unuttum ölmeyi?

Gerçek şu ki yoksun…
Uzun uzun uzaklardan
Sanki bir ölüm!
Birden bir tren geçti şehrimden.
Aldı da gitti bütün senlerimi.
Dilim lal.
Ve parmaklarım kesik.
Kalem mi tutarım senden sonra!
Billahi yazmam artık,
Yakarım tüm ilham perilerimi.