Şairin Sonu Şiiri - Anıl Keçeliöz

sensizliğin bu ilk sonbaharında
ağaçlar yapraklarını dökmüyor artık
dönmüyor balıkçılar yorgun gecelerin ardından
belli ki hayat orda,ortasında denizin
sense zaten hiç dönmedin bana

kalmadı umut kalmadı bende
bir siyah gül oldum avuçlarında
şimdi hüzün sendedir umut sende
bense kaderimi yaşıyorum sensiz ve seninle
dönülmez yollar dönüldü bakamam artık geriye
ölüm hep benimle canım biliyorum
ölüm hep ikimizle...

her mısrada öğüt mü vermeli şair
söyleyemez mi her istediğini dilediğince
olamaz mı şair aşık
olamaz mı şair aptal.......