Şairin Sonu Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Şairin Sonu

Baharım kışa döndüm
Çünkü sevdiğim getirir befir u sarmayı ,
Yalandır derlerse baharın goncasından bon naya .
Buluta sorma gün ışığını , yağmurla ağlamam lazım
Yüzünü açsın bir köşede bir tenhaya .
*
Nefesimi alırlar yüzüne bakınca gözlerim ,
Gök kapalı olsa ne olur senden gelen reşe baya .
Kirpiklerinin gücüdür gözlerinin iktidarı ,
Bir kılıfın sayesinde kılıç çeker gözlerin
Hâkim ne bilsin bu yürek sana şete şeydaya ..
*
Kar üstünde saklayamazsınız bildiğim kadar renkler,
Yüzüne düşmüş kalmış o gözlerin, ömür boyu
Lanaya ..
Sanat, ömür boyu anlatamaz güzelliğini ,
Mermerden yontmak zordur heykelin o yüzündeki simaya ..
*
Saçım sakalım ağardı secde getirdim güzelliğine ,
artık yaşlandım neden o selanın sesi halnaya ?
Yüzüne tebessüm düşmüyor artık, acımadın halime,
Çoktandır süründüm bebek gibi göğüslerinden niçin şir naya ?
*
Bilir misin beni neden bu kadar perişanım
Gamginim ?
Hayat pazarında yoktur sanattan başka sermayem .
Sıkıca sarılınca beline anladım
Ezelden bu yana tüm şairlerin sonu her vaya …
Şiwan ali yilmazdağ