Karanlığı açtım yine içimde
Çöktü hüzün yine delicesine
Dilekçe yazmıyor bu ciddiyet niye
Gecesi çıkmaz günün
Kalp atarken belirsizce
Kıtalar ayrıldı bu sefer
Beden ruhtan ayrıldı
Şairin canı iki şiirlik
Bilmiyor neden bu sebepsiz gerginlik
Sövdü kendine tekrar
Nefret kustu insanlara
Fakat nafileydi görmedi hiçbiri
Güldü yine son kalan nefesiyle
Devrildi sonra bir bilinmeze
Burda değildi belki ama burdaydı
Zihni delmişti o koca arayı
Konuşamıyordu artık kesilmişti soluğu
Yazamıyordu artık gelmişti sonu
Son kez gülümsedi köprü başından
Belki vardır seveni
Tükürdü yüzüne sonra
Neler yapmıştır kim bilir
Kendine bu deli
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!