Soğuk ve karanlık sokakların şairiyim ben,
Her geceye ay olur, volkan olur, her okuduğum da,
Bir alev sıcaklığına dönüşür şiirlerim.
Kısmeti olur soğuktan titreyenlerin,
Aydınlığa hasret kalanların.
Özlemlerin şairiyim ben,
Efkar bastıran şiirlerim var,
Rüzgara karışırlar fısıldadığım da,
Ve duydukların da
Terkedenleri utandıracak sözlerim var.
Unutulanların şairiyim ben,
Aşk uğruna kendini unutanların...
Yıkılıp yok olan umutların,
Aslında yeniden doğacağını anlatan,
Kederin bir kibrit alevi ile yanacak kadar,
Aciz olduğunu,
Ve acının bir adım dahi ileri gidemeyeceğini,
Anlatan şiirlerim var.
Şairim ben, yaşanmış hikayelerim,
Bir adım öteye gidemeyecek acılarım,
Kibrit alevi ile yakamadığım kederlerim var,
Ben şairim, yaşamadan yazamam,
Yaşamadan efkar bastıramam,
Özlem dindiremem...
Her şair bir nasip almıştır hayatın o anlamlı acılarından,
Her şair gibi bende acılarla büyüttüm kendimi,
Şimdi yeni şairler doğmasın diye yazıyorum şiirlerimi,
Yani kimse o anlamlı acılara boyun eğmesin diye.
Kayıt Tarihi : 24.2.2006 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!