Şair, boş bir sayfada kaybolur,
Şiir, o sayfanın başrolü olur.
Şairin acısı, bir satıra sığmazken,
Şiir, o acıyı bir kambur gibi taşır.
Şair, kelimeleri bir araya getirir,
Şiir, kalbin derinliklerinden çıkar.
Biri hayal eder, diğeri düş olur.
Birinin sessiz çığlıkları, diğerinin doğuşu olur.
Biri karanlıkta kaybolur, diğeri ışıkla büyür.
Birinin acısı, diğerinin gücü olur.
Biri yaralarını saklar, diğeri sevdayla sarar.
Birinin kırıkları, diğerinin kanatları olur.
Her harf, bir arayışa çıkarken,
Şiir, o arayışın bulduğu cevap olur.
Şair, kelimelere dokunurken,
Şiir, o dokunuşla can bulur.
Şairin ellerinde şekil olur.
Ve sonunda,
Birlikte bir dünya inşa ederler,
Bir dünya ki, içinde zaman durur,
Ve her kelime, bir duvar gibi yükselir.
Her satır, nehirden denizlere akar.
Şair yazarken, şiir bir bütün olur
Ve yüzlerce yüreğe dokunur.
Kayıt Tarihi : 12.11.2024 15:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, şairin içsel dünyası ile şiirin varoluşu arasındaki derin bağı çok etkileyici bir şekilde anlatıyor. Şairin kelimelerle olan ilişkisi, bir acıyı, umudu ya da kırıklığı nasıl dönüştürdüğünü vurguluyor. Şairin duyguları, kelimelere ve satırlara dökülürken şiir bir tür varlık kazanıyor; sadece bir anlatım biçimi olmaktan çıkıp, şairin duygularını taşıyan bir canlıya dönüşüyor. Şiir ve şair arasındaki bu dinamik, bir nehir ve deniz metaforu üzerinden anlatılıyor. Şairin elleri, kelimelere şekil verirken, şiir de bu şekille bir bütünleşme sürecine giriyor. Her harf, şairin duygularına dokunurken şiir de bu dokunuşla can buluyor. Şairin kelimeleri, bir arayışa çıkıyor, şiirse bu arayışın bulduğu cevap oluyor.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
şairin ve şiirin atına
Kimi zaman fırtına olur
kimi zaman meltem
GÜZEL ŞİİRİNİZE ŞİİRSEL BİR YORUM YAPTIM VE SİZİ ARKADAŞ OLARAK EKLEDİM
Siz eben arkadaş olarak eklerseniz sevinirim. Dost selamlar.
TÜM YORUMLAR (2)