Hani bir şiir vardı…
“Ben…
Sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum.” diyordu şair.
Duyduk ki,
Sevda taşınmış o sokaktan.
Ne bir iz bırakmış.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Betülcüm biraz önce yaptığım isim hatasından dolayı özür dilerim hayatım.Artık var ya kendi adımı unutacam ya :)))) canımcım harikasın....
şair bekliyordu her zamanki yerinde,
o eskimiş eskimeyen köşesinde..
fakat ne sevdiği geliyordu ne kokusu gerilerden
gündüz gece oldu gece tekrardan gün,
giden gitmişti yoktu sevilen..
kutluyorum yürek sesiniz hiç susmasın 10 puan diyorum..
Canım ne güzel olmuş bu şiir böyle....vallahi bayıldım ben ya...sen harikasın Bernacım...çalıyorum haberin olsun:)) ..yüreğine sağlık...
çok güzel kaleme sağlık
Şairin Sevdası Sevdanın Şairi...
çok çok güzel bir şiirdi yüreğinize ve kaleminize sağlık tam p. ant...sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta